برکات بن حسن بن عجلانبرکات بن حسن بن عَجْلان، از هفتمین نسلِ قَتادة بن ادریس، پایه گذار آخرین سلسله شریفان می‌باشد. ۱ - حکمرانی برکاتهنوز کودک بود که پدرش او را در حکمرانی، که چند تن از عموزادگان بر سر آن منازعه داشتند، شریک خود کرد. در ۸۲۱، پدر به سبب کهولت از کار کناره گرفت، هر چند تا ۸۲۹ حیات داشت. بَرْسْبای، یکی از ممالیک مصر که زمام امور مکّه را به دست گرفته بود، برکات را در این سمت ابقا کرد و او، با وجود مخالفت برادران، تا ۸۴۵ حکمرانی کرد؛ سپس دیگر اعضای خاندان او را از حکومت برکنار کردند. اما در سال‌های آخر عمر خود دوباره قدرت را به دست گرفت. در دوران حکمرانی برکات، چَقْمَق سلطان مصر، «ناظر» ی بر حرمین شریفین گماشت و پادگانی مرکب از پنجاه سوار در مکّه مستقر کرد.در این روزگار، همزمان با افزایش تسلط مصریان بر دریای سرخ، تجارتِ هندیان رونق گرفت و بر عده حاجیانِ هندی نیز افزوده شد. برکات در ۸۵۱ به قاهره سفر کرد.جانشین او فرزندش، محمد، بود. ۲ - فهرست منابع(۱) احمد زینی دَحلان، خلاصة الکلام، قاهره ۱۳۰۵؛ (۲) احمد سِباعی، تاریخ مکّه، قاهره ۱۳۷۲؛ ۳ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «برکات بن حسن»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۵/۱۹. |